- guruldamaq
- греметь, грянуть, рокотать, грохотать, громыхать. gurullamamaq отриц. от guruldamaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
guruldamaq — bax gurlamaq. Yağmasa da guruldayır. (Məsəl). Dərin darısqal dibində dərənin; Rəd kimi guruldayır baltalar. A. S.. Külək daha da şiddətlənir, yerə sərilmiş Dilşadın üzərində guruldayaraq şahidi olduğu faciəni xəbər verirdi. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
guruldama — «Guruldamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gur — sif. 1. Güclü, qüvvətli, şiddətli. Günəşin gur şüaları. – Ocağı gur z. qaladı; Günortaya hazır oldu çığırtma. R. R.. Üfüqdən, buludlar arasından meşənin üzərinə alov rəngində gur şüalar çilənirdi. İ. Hüseynov. // Bərk. Ocaq gur z. yanır. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gurlamaq — f. 1. Bərkdən səslənmək, gurultu qoparmaq, guruldamaq. Hiddət ilə ruzigar gurlar; Qar parçaları səmaya fırlar. A. Ş.. // Eyni mənada odlu silahlar haqqında. Minomyotlar gurladı. Uzaqvuran toplar aramsız gurlayırdı. // Eyni mənada gurultulu səs… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nərildəmək — f. 1. Nərilti səsi çıxarmaq; bağırmaq, qışqırmaq, nərə vurmaq. <Pələng> iki üç addım məndən aralı bir qaratikan kolu yanında yıxılıb nərildəyirdi. A. Ş.. Xan acığından şəbkülahını başına basıb bir az vəhşi heyvanlar tək nərildədi. Ç.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti